Powrócili na swoje dawne miejsce na ziemi
Stary dom pod adresem Lublica 135 jest od 4 sierpnia 2020 swoistą osobliwością. Bowiem w posiadłości Łucji Musiał i Jolanty Pięty, odziedziczonej po przodkach, powstał deskal. Namalował go, na szalunku uroczego domu, wzorując się na rodzinnej fotografii familii Hendzel zamieszkującej tu od 7 pokoleń, uznany artysta.
To pierwsze tego typu dzieło autorstwa Arkadiusza Andrejkowa w powiecie jasielskim. Malarstwo i street art jest pasją tego sanoczanina, absolwenta Wydziału Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Budynek, obity dobrze zachowanymi dechami, posadowiony na przedwojennych fundamentach datowany jest na 1946. Nieco późniejsze jest zdjęcie, które przeniesiono na deski. Na nim bliscy krewni obecnych właścicielek – od prawej: wujek Henek, dziadek Jan, prababcia Maria, mama Maria, babcia Anna, ciocia Irena. Wspomniany wujek odchodząc z tego padołu, przed czterema laty, prosił, by nie sprzedawać ojcowizny. Potomkowie uszanowali Jego wolę i mają tu sentymentalny azyl. Sprzyja temu zachowane oryginalne wnętrze i swojskie obejście.A w namalowanych postaciach doszukują się podobieństw. Choć, jak twierdzi autor muralu, w przeniesionym na drewno obrazie nie chodzi tu o wierność z fotografią, ale o oddanie charakteru przedstawianej sceny. W tej krewniacy jakby powrócili na swoje dawne miejsce na ziemi. Forma dzieła to już pewien autorski styl wypracowany przez artystę. Do tego typu zapisu, z pomocą pędzli, służą Mu farby i spraye elewacyjne odporne na działanie warunków atmosferycznych.
Budynek, obity dobrze zachowanymi dechami, posadowiony na przedwojennych fundamentach datowany jest na 1946. Nieco późniejsze jest zdjęcie, które przeniesiono na deski. Na nim bliscy krewni obecnych właścicielek – od prawej: wujek Henek, dziadek Jan, prababcia Maria, mama Maria, babcia Anna, ciocia Irena. Wspomniany wujek odchodząc z tego padołu, przed czterema laty, prosił, by nie sprzedawać ojcowizny. Potomkowie uszanowali Jego wolę i mają tu sentymentalny azyl. Sprzyja temu zachowane oryginalne wnętrze i swojskie obejście.A w namalowanych postaciach doszukują się podobieństw. Choć, jak twierdzi autor muralu, w przeniesionym na drewno obrazie nie chodzi tu o wierność z fotografią, ale o oddanie charakteru przedstawianej sceny. W tej krewniacy jakby powrócili na swoje dawne miejsce na ziemi. Forma dzieła to już pewien autorski styl wypracowany przez artystę. Do tego typu zapisu, z pomocą pędzli, służą Mu farby i spraye elewacyjne odporne na działanie warunków atmosferycznych.
(dra)
Fotografia Jolanta Pięta
