Z głębokim żalem zawiadamiamy, iż w dniu 11 maja 2019 zmarł, zaopatrzony
w Sakramenty Święte, Kazimierz Rysz. Miał 80 lat.
Dla najbliższych Najukochańszy Mąż, Tatuś, Teść, Dziadziuś.
Dla wielu jaślan – wspaniały Człowiek.
Pan Profesor i wicedyrektor I Liceum Ogólnokształcącego w Jaśle.
Współzałożyciel, członek Zarządu I i II kadencji Uniwersytetu III Wieku w Jaśle.

Rysz Kazimierz urodził się 24 kwietnia 1939 we Lwowie jako syn Józefy i Jana. Szkołę Podstawową w Zagórzu ukończył w 1952, a potem Męskie Gimnazjum w Sanoku. Maturę złożył w 1956. Pierwszą pracę podjął w Sanoku, a następnie w PKP w Ustrzykach Dolnych. W latach 1961 – 1963 był słuchaczem dwuletniego Studium Nauczycielskiego w Rzeszowie. Po jego ukończeniu został nauczycielem pracy – techniki w Liceum Ogólnokształcącym w Jaśle.
Pracując podjął, akurat w roku obchodów 100-lecia jasielskiego Gimnazjum i Liceum, studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie. Ukończył je w 1972, uzyskując tytuł magistra techniki. Nauczając w liceum jasielskim, rozwijał zainteresowania młodzieży techniką, prowadził kursy samochodowe oraz kółka: fotograficzne i radiowe. W 1978 został mianowany profesorem szkoły średniej. Jego uczniowie byli uczestnikami i laureatami Centralnych Olimpiad Wiedzy Technicznej w Warszawie: Tomasz Berezowski – 1978, Jerzy Kołodziejczyk – 1980, Daniel Habrat – 1986.
Uczestniczył w wielu wakacyjnych kursach dla nauczycieli, między innymi: elektrotechniki w Szczecinie, radiowych w Rzeszowie i Łodzi. Prowadził liczne praktyki pedagogiczne dla studentów WSP z Rzeszowa. W 1981 ukończył studium podyplomowe w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, zaś w 1986 uzyskał II stopień specjalizacji zawodowej. We wrześniu 1987 został zastępcą dyrektora I Liceum Ogólnokształcącego w Jaśle. Na emeryturę przeszedł 1 września 1999.

Był aktywnym i szanowany członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Od 1975 działał jako prezes ogniska w LO, zaś od 1984 zasiadał w Sekcji Emerytów jasielskiego Zarządu Oddziału tej organizacji.

Za pracę zawodową i społeczną był wyróżniany nagrodami Dyrektora Szkoły, Kuratora Oświaty i Wychowania w Krośnie oraz Ministra Oświaty. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1985), Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego (1986), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2005).

Kiedy zostałem uczniem liceum w 1964 Profesor wprowadzał nas programowo w tajniki przydatnych technicznych wiadomości i umiejętności. Mnie urzekła praktycznie zastosowana metaloplastyka. Z wdzięcznością odnoszę się też do zajęć pozalekcyjnych, podczas których doskonalił, po swojemu, mój kunszt fotografowania i filmowania wraz z pełną obróbką obrazków ruchomych i stałych. Wprawdzie swoje pierwsze zdjęcia robiłem pod nadzorem mamy, zawodowego fotografa, a potem doświadczałem na kółkowych zajęciach w podstawówce i w grupie rówieśniczej, ale to Profesor pozwolił mi na samodzielne kręcenie kamerą z taśmą 8 mm, wówczas bardzo trudną do zdobycia.

Profesor Kazimierz Rysz od zawsze dużo fotografował. Miał to w genach po tacie, z zawodu maszyniście parowozu kolejowego PKP, z zamiłowania fotoamatorze. Pierwsze zdjęcia obrabiali razem, w ciemni zorganizowanej w domu rodzinnym. Wspominał o tym 14 marca 2018 w jasielskiej Bibliotece Pedagogicznej, kiedy to w Galerii Twórczości Artystycznej Nauczycieli urządzono Jego wystawę fotografii i rysunków. Był to plon wieloletnich wędrówek z aparatem fotograficznym. Utrwalał prawie wszystko: kwiaty, motyle, ptaki, krajobrazy, architekturę, zabytki, wydarzenia i ludzi. Udzielał się w kółku fotograficznym Stowarzyszenia Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego, którego był członkiem.

Znamienne są tytuły cykli zdjęć: „Wspomnienie lata” (morskie fale, plaże, mewy i zachody słońca), „Zima 2017/2018 w słońcu i świetle lamp”, „Jesienne mgły” (Kraków – Wawel), „Zachód słońca nad Trzcinicą”, „Wiosna na osiedlu Krasińskiego w Jaśle”, „Dwa ogrody państwa Renaty i Mariana”, „W jesiennym słońcu”, „Fontanna w parku – Jasło” i „Przy fontannie – Rzeszów”. Mnie urzekła też fotografia czarno-biała z 1962 „Kwitnący sad”.

Jeszcze z czasów szkolnych wiedziałem o innej pasji Kazimierza Rysza, kreśleniu. I dotyczyło to zarówno rysunku technicznego, jak i artystycznego. Na wspomnianej wystawie retrospektywnej autor  zaprezentował głównie prace wykonane z okazji 650-lecia miasta Jasła. („Ratusz”, „I LO w Jaśle”, „Fara”, „Starostwo”) oraz krajobrazy z Iwonicza Zdroju i Wysowej.

Całość tej ekspozycji dopełniały Kroniki Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Jaśle ilustrowane zdjęciami autorstwa Kazimierza Rysza. Bo ten senior, aktywnie działający od chwili utworzenia tej uczelni w 2007, skrzętnie fotografował wszystko, dokumentując działalność owego środowiska. Bardzo zaangażował się w powstanie i działalność naszej „Alma Mater” dla dorosłych jako członek władz statutowych, organizator wielu przedsięwzięć i dokumentalista przebogatej działalności. Zaprojektował sztandar dla tego gremium spod znaku UTW. „Nie ma Go z nami, ale pozostanie w naszych sercach” napisali w nekrologu o Koledze Zarząd i słuchacze Jasielskiego Stowarzyszenia Uniwersytetu Trzeciego Wieku.

Moich serdecznych spotkań z Profesorem Kazimierzem Ryszem, także po zakończeniu edukacji było wiele, czasem ograniczających się do grzecznościowego przywitania, innymi razy były to pogawędki, niekiedy – z duchem czasu – wymiana myśli i serdeczności na facebooku i ostatnio 14 września 2018 chwila rozmowy na schodach I Liceum Ogólnokształcącego uwieńczona wspólną fotką, jakby na doczesne pożegnanie.

Pogrzeb Świętej Pamięci Kazimierza Rysza odbył się 15 maja 2019 w Kościele Parafialnym pod wezwaniem Świętego Stanisława i na Nowym Cmentarzu w Jaśle. Przybyli licznie: rodzina, uczniowie, absolwenci, współpracownicy z Liceum Ogólnokształcącego, koleżeństwo z Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Przy trumnie stawiły się poczty sztandarowe uczelniany i licealny. Uroczystość ubogacał wokalnie chór szkolny „Solideo”, muzyka skrzypcowa, organowa i śpiew wiernych. Mszy Świętej koncelebrowanej przewodniczył uczeń Profesora ksiądz Tadeusz Żygłowicz. Modlitwą, dobrym słowem i uściskiem dłoni najbliższym dał wyraz swojego uznania i sympatii dla Zmarłego. „Dobry Jezu, a nasz Panie daj Mu wieczne spoczywanie” puentował po bożemu. W liturgii pogrzebowej asystowali katecheci I LO. Kaznodzieja ksiądz Łukasz Ślusarczyk podkreślił skuteczność roli pedagoga, dydaktyka i wychowawcy, jaką sprawował Profesor Kazimierz Rysz, dobry człowiek i przyjaciel młodzieży. Modlitewnie, we Mszy Świętej i z ostatnim pożegnaniem odprowadzał Zacnego pedagoga ksiądz Daniel Midura. Dyrektor I LO Barbara Cyboroń – Wierdak przypomniała biografię skrupulatnego nauczyciela, z Jego ogromnym zaangażowaniem w sprawy szkoły, także po przejściu na emeryturę. Zawsze koleżeńskiego, radosnego, na co dzień uśmiechniętego dla wszystkich. Prezes Jasielskiego Stowarzyszenia Uniwersytetu Trzeciego Wieku, a zarazem koleżanka Profesora Krystyna Wdowiak, oddając hołd koledze Kaziowi, zawsze pozytywnie usposobionemu, wzorowemu członkowi tej społeczności, wskazała na Jego hart ducha, codzienną życzliwość wobec innych, skuteczną aktywność w działaniu.

Wnuczka Małgorzata Tuleja, także w imieniu swojej mamy Bernadety, zaświadczała o bezgranicznej miłości, jakiej doznawali bliscy. Był cierpliwy, łagodny, skromny, szlachetny, wrażliwy, pogodnego serca. 57 letnie małżeństwo Urszuli i Kazimierza Ryszów było lekcją prawdziwej miłości. Prócz dobrego przykładu dziadziu Kaziu pozostawił po sobie obrazy, rysunki, rzeźby i zdjęcia.

Z bliskimi Świętej Pamięci Kazimierza Rysza – Żoną, Córką, Zięciem i Wnuczką oraz dalszą Rodziną łączymy się w żałobie modlitwą: Wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie.

Zbigniew Dranka